Een voordeel van open zijn op sociale media en het delen van mijn verhaal is dat het me heeft geholpen contact te leggen met mensen die andere gezondheidsproblemen hebben dan hiv. Uiteindelijk voelen we allemaal dezelfde pijn.
Sommigen gaan door een depressie, of hebben kanker of hartproblemen, en we nemen allemaal elke dag medicijnen. Via @hivstigmafighter op Twitter maak ik nu veel contact met andere mensen met diverse gezondheidsproblemen.
Ik deel hier het verhaal van één persoon die in Nederland woont. Het is verbazingwekkend wanneer mensen met verschillende achtergronden verbinding maken en hun pijn en vreugde delen en elkaar op verschillende manieren inspireren.
Sevim leed al jaren aan depressiviteit en niemand begreep haar probleem, behalve haar huisarts. Ze heeft veel alleen doorgemaakt. Via Twitter kwam ze mijn naam @hivstigmafighter tegen. Ze las mijn post en besefte dat er ook andere mensen waren die veel hebben meegemaakt. En ze besefte dat die mensen haar pijn ook konden begrijpen. Ze nam contact met me op en begon vervolgens mijn berichten te tweeten en te retweeten. Ik deed hetzelfde en we volgden elkaar.
We kwamen erachter dat we in hetzelfde land woonden en konden dus afspreken. Afgelopen zaterdag is het eindelijk gebeurd. Ze kwam met haar jongste zoon op bezoek in Amersfoort. Het was zo geweldig om Sevim eindelijk persoonlijk te ontmoeten. Een zeer mooie dame, zeer chique en stijlvol!
We hebben veel persoonlijke verhalengedeeld. Ze vertelde me hoe ze in een zeer pijnlijke relatie verkeerde. Toen ze depressief werd, begreep haar familie of haar ex-man haar pijn niet. Ze dachten dat ze gek was geworden. Maar ze vocht heel lang tegen haar depressie tot ze het gevecht won. Ze gebruikt nog steeds medicijnen, maar voelt zich nu goed.
Toen was het mijn beurt om haar te vertellen over mezelf, mijn leven met diabetes, met hiv, mijn ongeluk, een hartaanval en een beetje van mijn jeugd – het leven dat ik leidde tijdens de oorlog voordat hiv een rol speelde.
Ze maakte van de gelegenheid gebruik om meer vragen te stellen over hiv en aids. Ik hou ervan wanneer mensen meer willen weten, dus heb ik met plezier mijn kennis met haar gedeeld.
We hebben samen gegeten en samen wijn gedronken terwijl onze kinderen gelukkig samen speelden. Is dit niet geweldig? Voor mij en Sevim maakt het niet uit wat voor soort ziekte we hebben, de pijn is hetzelfde.
Mensen beoordelen haar nog steeds regelmatig, net zoals mij vanwege mijn hiv. Depressie is een ernstige ziekte en er is veel stigma net zoals rond HIV. Maar ik ben zo blij om een nieuwe zuster in deze wereld te vinden!
Dank je,
Vrede,
Eliane
hivstigmafighter 