Koningsdag in Amersfoort

Amersfoort is een prachtige stad en ik ben een trotse Amersfoorter. Dit jaar vierde Koning Willem-Alexander zijn verjaardag samen met zijn gezin in Amersfoort. Ik mocht deelnemen aan 1 van de vele verschillende activiteiten die we voor hem hadden georganiseerd. Ik houd ervan om een ​​activist te zijn en over hiv te spreken wanneer het maar kan. Maar deze keer ging het echter niet over MIJ maar over WIJ, de 132 nationaliteiten in Amersfoort.

Op Koningsdag waren WIJ verdeeld in twee groepen langs de Zuidsingel: één langs de weg ​en een andere groep vanuit de boot, ​​om de Koning en zijn gezin te verwelkomen. Velen van ons hadden tot doel om de hand van de Koning en Koningin te schudden. Het is een kans die je weinig krijgt. Toen we in de boot zaten, klaagden sommigen dat deze droom verkeken was.

Ik vertelde mijn ‘lotgenoten’ in de boot om daarom vooral gewoon veel plezier te hebben, er was inderdaad geen garantie was dat we onze handdruk zouden krijgen. Toen het zover was, hebben we de muziek aangezet en vooral veel plezier gemaakt. Je weet, ik en muziek, ik kan dan niet stil blijven staan. Dus dansten en zwaaiden we. En we kregen ons moment toen de koning richting ons wuifde en ik oogcontact kon maken en hem een fijne verjaardag kon toewensen vanuit de boot.

Zo speelden we dus onze kleine rol in de twee en een half uur durende film over het bezoek van onze Koning aan Amersfoort. En ik bleef me afvragen waarom iedereen Koningin Maxima of Koning Willem de hand wilde geven? Ondertussen wilde ik nu ook deelnemen aan het grote WIJ Amersfoort-feest. Dus gelukkig gingen we alweer terug aan wal, pal achter de Onze Lieve Vrouwen Toren. En laat nu net op dat moment de stoet met Royals langskomen! Toen kwam toch het onverwachte moment … Koningin Maxima benaderde ons en gaf me een hand. We keken elkaar aan en ik wist dat ze me herkende van de boot. En kreeg ik dus toch dat moment waar iedereen het voor deed, nooit gepland of vastgelegd…

Als je me zou vragen hoe ik me nu voel, zou ik je vertellen om vooral trots te zijn op wie je bent en waar je vandaan komt. WIJ zijn één gemeenschap, uiteindelijk allemaal met elkaar verbonden. Mijn moment met de Koningin is een voorbeeld van hoe we uiteindelijk allemaal krijgen wat we verdienen.

Vrede.

Eliane